به نقل از «پارس فوتبال»

امیر عابدزاده: آرزو داشتم در اسپانیا بازی کنم/ در آستانه حضور در تاتنهام قرار داشتم

تاریخ انتشار: ۱۶ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۷۵۱۴۷۲

عابدزاده سنگربان ملی پوش ایرانی مصاحبه ای با نشریه مارکا اسپانیا داشته است که در ان در خصوص آخرین وضعیت خود صحبت کرده است.

به گزارش ایلنا، امیرعابدزاده دروازه بان ملی پوش کشورمان در فصل جدید مسابقات در تیم پونفرادینا توپ خواهد زد. به همین بهانه نشریه مارکا گفتگویی با عابدزاده داشته است که در ادامه می خوانید:

تیم پونفرادینا در فصل جدید یک دروازه بان ایرانی درون دروازه خود خواهد داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

امیر عابدزاده در یکی از مهمترین اتفاقات تاریخی این باشگاه به تیم اسپانیایی آمده است. او دروازه بانی است که بیش از یک دهه برای رسیدن به آرزویش جنگیده و حالا به آن رسیده است: بازی در اسپانیا. 

او پسر احمدرضا عابدزاده، دروازه بان اسطوره ای تیم ملی ایران، است که در جام جهانی ۱۹۹۸ درون دروازه تیم ملی ایران ایستاد. امیر در جوانی کشورش را ترک کرد و به انگلیس رفت و بعدها نیز در آمریکا به کارش ادامه داد. اگر چه تجربه خوبی در خارج داشت اما به کشورش برگشت تا برای پرسپولیس، بزرگترین باشگاه ایران بازی کند. با این وجود هنوز هم هدفش بازی در اسپانیا بود. به همین خاطر تا آنجا که می توانست به فوتبال اسپانیا نزدیک شد و به لیگ پرتغال رفت. او در کشور همسایه اسپانیا در ماریتیمو عملکرد خوبی داشت و این عملکرد از چشمان سران پونفرادینا دور نماند تا او را به تیم خودشان بیاورند. به همین بهانه با دروازه بان جدید باشگاه پونفرادینا گفتگو کرده ایم:

 دروازه بانی در خانواده شما ارثی است. پدرتان احمدرضا یکی از بهترین دروازه بانان تاریخ فوتبال ایران است.

 همیشه گفته ام پدرم قهرمان من و یکی از اسطوره های کشورمان است. او الهام بخش من برای دروازه بان شدن بود. از وقتی سه سال داشتم، مرا به تمریناتش می برد. پشت دروازه می نشستم و از تماشای پدرم لذت می بردم. در آن لحظه بود که عشقم به فوتبال و دروازه بانی متولد شد.

 در سن کم به انگلیس رفتید و سپس به کشورتان برگشتید

 وقتی ۱۴ سال داشتم برای تحصیل به انگلیس رفتم و آنجا تلاش کردم در کنار درس به فوتبال هم ادامه دهم. نزدیک بود با تاتنهام قرارداد ببندم اما مشکل ویزایی که برایم پیش آمد همه چیز را متوقف کرد. سپس به آمریکا رفتم و وقتی پیشنهاد پرسپولیس، بزرگترین تیم ایران به دستم رسید، مجبور شدم به خانه برگردم.

با این وجود تنها ۶ ماه در ایران ماندید. دلیلش چه بود؟

  چند پیشنهاد داشتم اما حس می کردم پیشرفت نمی کنم و از فوتبالم لذت نمی برم.به همین خاطر به این نتیجه رسیدم که زمان تغییر رسیده است و باید به اروپا بروم. حتی اگر مجبور شوم از اول شروع کنم تا به آرزویم برسم.

بعد به دسته سوم پرتغال رفتید!

 بله تصمیم گرفتم ریسک کنم اما به خودم ایمان داشتم و می دانستم در فوتبال اروپا به جاهای بالایی برسم. 

اشتباه نمی کردید و در عرض ۴ ماه به ماریتیمو رفتید تا در دسته اول پرتغال بازی کنید

  می دانستم با تلاش و طرز فکر درست به هدفم می رسم. پرتغال کشوری بود که زندگی مرا تغییر داد. بازی در دسته اول و ملی پوش شدن و حضور در جام جهانی مسائلی فراموش نشدنی هستند. به دستاوردهایم در لیگ پرتغال افتخار می کنم اما زمان تجربه چالشی جدید فرا رسیده بود.

چه انتظاراتی از تیم جدیدتان دارید؟

 به رویایی که تمام دوران بازی ام برایش جنگیدم رسیده ام. می خواستم در فوتبال اسپانیا بازی کنم. به باشگاه کوچکی آمده ام اما می دانم که این تیم در مسیر درستی قرار دارد و از پیشرفت دست نمی کشد. به همین خاطر انتظارات زیادی از مسابقات این فصل دارم.

این فصل برای تیمتان اهمیت زیادی دارد

 بله همه بازیکنان این را می دانند و بازیکنان جدید هم اهمیت این موضوع را درک کرده اند. همه انگیزه زیادی دارند و امیدواریم به هدفمان برسیم.

می توانستید در کشورهای دیگر در دسته اول بازی کنید و حتی از تیم های دسته اولی لیگ اسپانیا هم پیشنهاد داشتید. چرا به پونفرادینا پیوستید؟

  این چیزی است که قلبم گفت. می خواستم برای برآورده کردن رویایم به اسپانیا بیایم. به همین خاطر برایم مهم نبود دسته اول باشد یا دوم. پونفرادینا به من اعتماد کرد و این موضوع برایم اهمیت زیادی دارد. حضور در این باشگاه افتخار بزرگی است و امیدوارم با عملکردهای خوبم جواب این اعتماد را بدهم.

 به نظرتان بهترین خصوصیت شما به عنوان دروازه بان چیست؟

به نظرم مهمترین خصوصیتم این است که وقتی در باشگاهی هستم با تمام توان برای آن تلاش می کنم. نمی توانم در مورد توانایی هایم صحبت کنم، فقط می توانم بگویم از روز اول تا آخر با تمام توان برای باشگاهم تلاش می کنم.

 روزهای اول حضورتان در پونفرادینا چطور بوده است؟
بسیار مثبت. باشگاهی را پیدا کرده ام که مثل یک خانواده بزرگ است. شاید باشگاه کوچکی باشیم اما می خواهیم پیشرفت کنیم. این چیزی است که دوست دارم چون باشگاهی را پیدا کرده ام که اهدافی مشابه من دارد. انتهای پیام/

منبع: پارس فوتبال

کلیدواژه: پونفرادینا امیر عابدزاده امیر عابدزاده پونفرادینا لالیگا لژیونر لژیونرها لژیونرهای فوتبال ایران همین خاطر دروازه بان دسته اول

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت parsfootball.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس فوتبال» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۷۵۱۴۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سربازان وظیفه، تنها تماشاگران امشب فوتبال ایران

به گزارش "ورزش سه"، پرتاب یک نارنجک در مصاف با تراکتور و اجرای حکم تعلیقی کمیته انضباطی باعث شد که امشب، سکوهای استادیوم سردار آزادگان قزوین، سکوتی ممتد را تجربه کند. استادیومی که در فصل جاری و با حضور شمس‌آذر در لیگ برتر، به کابوس تیم‌های مهمان تبدیل شده بود، امشب در سکوت فرو رفته بود. اما عدم حضور هواداران این تیم موجب غیبت سرباز وظیفه‌هایی که همیشه مهمان استادیوم‌های فوتبال هستند؛ نشد. فسفری پوشانی که در زمستان و تابستان، در روزهای شلوغ و خلوت و حتی در سکوت سرد استادیوم خالی از تماشاگر، مهمان همیشگی فوتبال هستند.

تفاوتی ندارد که یک مسابقه چه میزان اهمیت داشته باشد؛ سرباز وظیفه چاره‌ای جز پشت کردن به مستطیل سبز ندارد. او در تمام 90 یا 120 دقیقه، یک وظیفه مشخص دارد؛ کنترل تماشاگران و اتفاقاتی که در حاشیه چمن سبز رنگ رخ می‌دهد، اصلی‌ترین وظیفه اوست و در این شرایط تماشای حساس‌ترین مسابقات فصل هم از اولویت خارج است.

اما امشب، این سربازان شکار دوربین امیر گلریز، عکاس تیم شمس‌آذر قزوین شده‌اند؛ محرومیت تماشاگران قزوینی از حضور در استادیوم باعث شده که این‌بار بر خلاف همیشه، این فسفری پوش‌ها به ساق پای بازیکنان چشم بدوزند و تنها تماشاگران نخستین مسابقه هفته بیست و پنجم باشند.

عکس‌ها: امیر گلریز